Ze względu na lękliwość psa (do zdjęcia szwów musiała zostać uśpiona) musimy poczekać na rtg (3p). Niestety w badaniach krwi wyszło, że ma lekką hiperkalcemie. Dodatkowo wyniki GLDH - 20,4, y-GT - 11,6 oraz ALT - 80,1. świerzb, nużyca, alergie pokarmowe, grzybica skóry. Do głównych objawów choroby skóry u psów zalicza się świąd. Mogą pojawić się także ropne krosty u psa, wyłysienie, zaczerwienienie, Warto dodać, że niektóre rasy psów, wykazują predyspozycje do konkretnych zmian skórnych. Należą do nich m.in. buldogi angielskie, mopsy Hyman JA, Koch SA, Wilcock BP. Czerniak naczyniówki u psów z przerzutami. Vet Ophthalmol. 2002;5:113-7. Miwa Y, Matsunaga S, Kato K, et al. Czerniak naczyniówkowy u psa. J Vet Med Sci. 2005;67:821-3. Steinmetz A, Ellenberger K, Marz I, et al. Odruch okularowy u psa spowodowany czerniakiem naczyniówkowym z przedłużeniem oczodołu. Domowe sposoby leczenia atopowego zapalenia skóry u psów: częste odkurzanie, mycie podłóg i pranie pościeli, które ma na celu usunięcie roztoczy ze środowiska; regularna szamponoterapia przy użyciu łagodnych, nawilżających i niepodrażniających szamponów dla psów; regularne podawanie psu kwasów Omega-3; regularne stosowanie Występują u wszystkich psów niezależnie od wieku, płci i rasy. Predysponowane są starsze samce o ciemnej pigmentacji skóry i błon śluzowych. Najczęściej spotykanym u psów czerniakiem jest czerniak jamy ustnej. Występują również czerniaki oczu i powiek oraz skóry. Czym jest czerniak? Czerniak jest nowotworem łagodnym lub Guzy z komórek tucznych (mastocytoma) są jednymi z najczęstszych nowotworów skóry psów, stanowiąc 16-21% tych rozrostów. Pierwotne lokalizacje poza skórą (najczęściej spojówki, tkanka łączna, przewód pokarmowy) są dość rzadkie. Najczęściej występują u zwierząt dorosłych (średnio dziewięcioletnich), choć stwierdzano . Czerniak - informacje ogólneCzerniak to jeden z najbardziej złośliwych nowotworów. Wywodzi się z melanocytów, czyli komórek barwnikowych, skóry lub błon śluzowych (np. sromu, odbytu, jamy ustnej) lub z błony naczyniowej gałki ocznej. Zachorowania na ten nowotwór to ok. 5-7 proc. wszystkich nowotworów na czerniakaNajwięcej chorych odnotowuje się w Australii – w Polsce jest ich znacznie mniej, ale liczba ta szybko rośnie. Wzrost ten jest związany ze zmianą stylu życia oraz modą na opalanie i powoduje, że coraz częściej diagnozuje się czerniaka u ludzi młodych, nawet 20-30 czerniakaObjawy czerniaka zależą od stopnia jego zaawansowania. W postaci wczesnej zmiany są płaskie, niesymetryczne, o niejednolitym kolorze i nieregularnych, poszarpanych brzegach. Przy postaci zaawansowanej zmiany są często uwypuklone ponad poziom skóry, a czasami również owrzodziałe z sączącą się wydzieliną podbarwioną krwią. W niektórych sytuacjach, np. w przypadku czerniaka odbytu lub podpaznokciowego, pierwszym objawem choroby może być powiększenie węzłów chłonnych w okolicy miejsca rozwoju na co uważać?Praktycznie każdy na swojej skórze ma od kilku do nawet kilkuset pieprzyków i innych znamion. Jedni je lubią, inni nie, ale to nie wymiar estetyczny jest tutaj najważniejszy. Należy oceniać je także pod kątem nas powinny przede wszystkim: nieregularny kształt, nierówne brzegi, niejednolity kolor, wielkość powyżej 5 mm, a także swędzenie czy zmiany w kształcie bądź rozmiarze. Mogą być to bowiem objawy rozwoju ten wywodzi się z melanocytów, czyli komórek barwnikowych wytwarzających i zawierających melaninę, które mogą ulec złośliwej mutacji. Czerniak najczęściej występuje na skórze, ale może także pojawiać się wszędzie tam, gdzie są melanocyty. Na przykład na błonach śluzowych czy w siatkówce wygląda czerniak? Na zdjęciu widoczny przykład czerniaka. Znamię na zdjęciu ma około 2,5 cm szerokości i 1,5 cm czerniakaWażną rolę w powstawaniu czerniaka odgrywa promieniowanie ultrafioletowe (UV). Wywiera ono bezpośredni wpływ na materiał genetyczny komórek naskórka, prowadząc do jego uszkodzenia oraz osłabia procesy naprawcze skóry. Działanie to jest szkodliwe dla każdego człowieka, ale niektórzy są wyjątkowo narażeni na wystąpienie czerniaka. Do tej grupy należą:nosiciele mutacji konkretnych genów,osoby, w których bliskiej rodzinie zdiagnozowano czerniaka,osoby chorujące w przeszłości na czerniaka albo inne nowotwory złośliwe skóry,osoby, które mają liczne (>50) znamiona barwnikowe1, znamiona atypowe lub znamiona zmieniające wygląd,osoby o jasnej skórze, jasnych lub rudych włosach, niebieskich oczach i z piegami,osoby, które okresowo i intensywnie wystawiają się na promieniowanie UV, np. opalają się na słońcu lub w solarium,osoby ze skłonnością do oparzeń słonecznych,osoby, które przeszły ciężkie oparzenia słoneczne w dzieciństwie lub młodości,osoby z obniżoną odpornością, np. chorzy przyjmujący leki immunosupresyjne po przeszczepie ryzyka czerniakaCzerniaki najczęściej występują u ludzi w średnim wieku i szczególnie zagrażają osobom o jasnej karnacji. W grupie podwyższonego ryzyka są też osoby, które w dzieciństwie były narażone na stałe działanie promieniowania słonecznego czy wywołane nim poparzenia. Czerniak zagraża też ludziom z wrodzonymi znamionami barwnikowymi oraz dużą liczbą nawet drobnych statystyk na ten nowotwór częściej zapadają kobiety, ale przebieg choroby jest z kolei znacznie cięższy u mężczyzn. Rak ten nie jest uważany za dziedziczny, zdarza się jednak, że występuje rodzinnie. Prawdopodobieństwo jego rozwoju zwiększa ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe pochodzące ze słońca lub sztucznych źródeł takich jak na przykład czerniakaPodstawą wykrycia czerniaka jest dokładne badanie lekarskie obejmujące całą skórę, a w szczególności skórę owłosioną głowy, dłonie, stopy i przestrzenie między palcami. Cechy zmiany skórnej, która może nasuwać podejrzenie czerniaka to:asymetryczny, nieregularny kształt,niejednolity kolor,nierówne, poszarpane brzegi,zmiany w kształcie i rozmiarze,wielkość powyżej 5 mm, dynamika zmian w wyglądzie,swędzenie, krwawienie, potwierdzenia diagnozy, oceny stopnia zaawansowania i rokowania niezbędne jest badanie histopatologiczne całej usuniętej chirurgicznie zmiany. Podejrzaną zmianę wycina się w całości z marginesem zdrowej skóry i przekazuje do badania histopatologicznego. Zabieg ten nazywany jest biopsją wycinającą. Jeżeli podejrzenie czerniaka się potwierdzi to, w zależności od uzyskanego wyniku i oceny marginesów wyciętej zmiany, u niektórych chorych konieczne jest wycięcie blizny po usuniętej zmianie pierwotnej. Dodatkowo u części pacjentów lekarz może zdecydować o wykonaniu biopsji węzła wartowniczego – czyli takiego, który jest pierwszy na drodze spływu chłonki z rejonu wyciętego czerniaka. Standardowo wykonuje się również podstawowe badania laboratoryjne, ocenę stężenia dehydrogenazy mleczanowej (LDH), RTG klatki piersiowej oraz USG jamy czerniakaJak przy każdym nowotworze największą rolę w leczeniu czerniaka odgrywa jego wczesne wykrycie. Mimo, że tylko część czerniaków, ok. 40 proc., rozwija się z wcześniej występujących znamion, a reszta powstaje na skórze niezmienionej, regularna kontrola dermatologiczna skóry jest podstawą szybkiego wykrycia i tym samym skutecznego leczenia czerniaka jest leczenie operacyjne, polegające na wycięciu zmiany wraz z marginesem zdrowej skóry. Po potwierdzeniu czerniaka w badaniu histopatologicznym może zostać podjęta decyzja o wycięciu blizny z zachowaniem odpowiednich marginesów oraz wykonaniu biopsji węzła wartowniczego. Węzeł wartowniczy to taki węzeł chłonny, który jest pierwszy na drodze spływu chłonki z rejonu wyciętego czerniaka. W przypadku stwierdzenia przerzutu w węźle wartowniczym usuwane są węzły chłonne z całego obszaru spływu chłonki, czyli wykonywana jest tzw. zaawansowanych stadiach czerniaka postępowanie jest indywidualizowane. Do stosowanych metod leczenia należą: chirurgia, radioterapia, chemioterapia, immunoterapia2 oraz leczenie celowane - ukierunkowane rokowanie i powikłaniaLepiej rokują czerniaki rozwijające się na kończynach niż na tułowiu. Ryzyko nawrotu wzrasta wraz z głębokością naciekania zmiany pierwotnej. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia nawrotu przypada na pierwsze 2-3 lata po leczeniu. W tym okresie obowiązuje zwiększona intensywność kontroli lekarskich. W zależności od stopnia zaawansowania i pierwotnego umiejscowienia czerniaka ryzyko nawrotu miejscowego wynosi od 3 do 15 choroby po upływie 5 lat od leczenia stwierdza się u mniej niż 5 proc. chorych. Przerzuty w czerniaku mogą wystąpić drogą naczyń chłonnych i krwionośnych. Ich pojawienie się jest związane z większym zaawansowaniem choroby i pogarsza rokowanie. Po zakończeniu leczenia wskazane są regularne kontrole zgodnie z zaleceniami czerniakowiZapobieganie zachorowaniom na zaawansowane postaci czerniaka opiera się na:ocenie u każdego pacjenta cech ryzyka i dopasowaniu postępowania profilaktycznego,objęciu osób z grup ryzyka bardziej szczegółową opieką,unikaniu nadmiernej ekspozycji na słońce, zwłaszcza krótkich epizodów intensywnego nasłonecznienia powodujących oparzenia skóry,unikaniu opalania w solariach,dbaniu o odpowiednią ochronę przed słońcem, stosowanie kremów z filtrem UV,regularnej obserwacji i ocenie znamion zgodnie z zasadą co miesiąc swoją skórę i znamiona, a w sytuacji, kiedy coś Cię zaniepokoi to skontaktuj się z w roku kontroluj swoją skórę i znamiona na wizycie o odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną – stosuj kremy z wysokim filtrem UV, unikaj wystawiania się na słońce między a noś okulary przeciwsłoneczne z filtrem czerniaka badaniaMimo, że dla wielu z nas diagnoza „czerniak” może brzmieć jak wyrok, to lekarze podkreślają, że choroba ta wcale nie musi być nieuleczalna czy wręcz śmiertelna. Jest jednak pewien warunek. Bardzo wysokim odsetkiem wyleczeń charakteryzują się wcześnie wykrywane czerniaki. Kiedy zmiana jest grubości 1-2 mm, wynosi on 80-90 proc. Żeby więc zwiększyć swoje szanse, trzeba pamiętać o tym, by raz w roku kontrolować znamiona u metodą diagnostyki jest wideodermoskopia (zwana również wideodermatoskopią) – to zupełnie nieinwazyjna metoda, która umożliwia ocenę zmian skórnych w powiększeniu, a także zapisanie ich obrazu w formie elektronicznej. Jeśli na tym etapie coś lekarza zaniepokoi, wykonuje się badanie histopatologiczne podejrzanej zmiany, wycinając ją w całości wraz z marginesem zdrowej skóry i przekazując do badania. We wczesnym stadium zwykle na tym leczenie można zakończyć. Jeśli natomiast nowotwór jest bardziej zaawansowany, stosuje się chemioterapię i jak wygląda wideodermoskopia Źródła: „Interna Szczeklika 2015”.„Podstawy chirurgii” wyd. Medycyna Praktyczna.„Nowotwory skóry: klinika, patologia, leczenie” A. Bieniek, M. Cisło, A. Jankowska-Konsur.„Czerniaki skóry – zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego” Przegląd Dermatologiczny, 2009, 96, str. Zespół znamion dysplastycznych jest uwarunkowany genetycznie. Stwierdzany jest u osób z bardzo licznymi atypowymi znamionami (od 10 do ponad 100). Występują one na skórze całego ciała, ale najniebezpieczniejsze są te na skórze odsłoniętej (np. ręce) i owłosionej skórze Ogólne określenie zbioru metod leczniczych polegających na zmianie działania układu odpornościowego (np. immunosupresja hamuje jego działanie, a immunostymulacja pobudza). Immunoterapię stosuje się w leczeniu nowotworów, chorób autoimmunologicznych i w transplantologii. Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czerniak - częstotliwość występowania Przyczyny czerniaka Lokalizacja czerniaka Rodzaje czerniaka Czerniak a przerzuty Czerniak - leczenie Czerniak - zapobieganie Rokowania czerniaka Czerniak - częstotliwość występowania Czerniak to choroba, która jest przyczyną prawie 75% zgonów spowodowanych nowotworami złośliwymi skóry. Odsetek pacjentów chorych na czerniaka skóry wzrasta stale wśród białej populacji – od 3 do 7% rocznie – przez ostatnie 30 lat. Zwiększona liczba zachorowań bierze się z wcześniejszej wykrywalności. U ludzi rasy białej - liczba chorych na czerniaka znacznie wzrasta, gdy miejsca zamieszkania przesuwa się w okolicę równika. Odnosi się to szczególnie do białej populacji w Australii (głównie stan Queensland), gdzie notuje się najwyższy wzrost zachorowalności (ok. 40 przypadków na 100 000 mieszkańców), oraz w USA (głównie Kalifornia, Floryda, Hawaje). Wysoki wzrost zachorowań na czerniaka można zauważyć również wśród ludności żydowskiej w Izraelu (ok. 11%) i ludności białej w Nowej Zelandii (ok. 7%). Ludność afrykańska i azjatycka - tutaj zachorowalność na chłoniaka zmniejsza się. W Europie zapadalność na czerniaka skóry zmniejsza się geograficznie w kierunku południowym, co wynika z ciemniejszego koloru skóry mieszkańców basenu Morza Śródziemnego. Wśród mieszkańców północnej Europy liczba chorych na czerniaka wynosi około 6%. Większą zapadalność na czerniaka zaobserwowano również wśród ludności zamieszkującej Szwajcarię i Tyrolu. Mazur / Mazur RYC. Czerniak z plamy soczewitowatej. Lentigo maligna melanoma. Mazur / Mazur RYC. Czerniak szerzący się powierzchownie. Superfi cial spreding melanoma. Mazur / Mazur RYC. Czerniak guzkowy. Nodular melanoma. Mazur / Mazur RYC. Czerniak guzkowy. Nodular melanoma. Przyczyny czerniaka Głównymi przyczynami czerniaka są: • duże narażenie na promieniowanie ultrafioletowe, • uprawianie wspinaczki i innych sportów w wysokich górach. 1. Największą liczbę mieszkańców chorujących na czerniaka odnotowuje się w Europie, a dokładnie w Norwegii. Jest to związane w znacznym stopniu z narastającą tendencją do podróżowania i intensywnego opalania się. 2. Duże zagrożenie czerniakiem obserwuje się zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, jednak śmiertelność jest wyższa wśród mężczyzn. Jest to spowodowane niekorzystną lokalizacją guzów, powodującą ich późniejszą wykrywalność oraz predyspozycją do rozwoju bardziej agresywnych form. Wskaźnik wzrostu śmiertelności jest jednak mniejszy od wskaźnika zapadalności na czerniaka. Wynika to z lepszej diagnostyki czerniaka, a dzięki temu wcześniejszego rozpoczęcia leczenia oraz prowadzenia na szeroką skalę publicznych kampanii edukacyjnych. Czynniki wpływające na powstawanie czerniaka: • nadmierna ekspozycja i nadwrażliwość na promieniowanie ultrafioletowe (szczególnie w dzieciństwie); • poparzenia słoneczne; • długotrwałe przebywanie na słońcu; • złośliwa transformacja melanocytów; • posiadanie dużej ilości znamion (atypowych, dysplastycznych); • predyspozycje do tworzenia się piegów; • posiadanie jasnej karnacji, koloru oczu i włosów - stopień pigmentacji zależy od rodzaju melaniny oraz decyduje o tym jak działanie promieni UV działa na skórę, a w konsekwencji o rozwoju czerniaka; • intensywne, ale przerwane wystawianie się na promienie UV (często odpowiedzialne za poparzenia słoneczne); • wiek chorego; • niski układ odpornościowy chorego; • częste korzystanie z solarium czy leczniczych promieniowań UVA; • rodzinne predyspozycje do występowania czerniaka; • wcześniejsze występowanie nowotworu skóry; • rozwój czerniaka może mieć związek z zakażeniami wirusami HPV oraz retrowirusami; • wspływ hormonów, które uaktywniają się w okresie pokwitania ciąży oraz połogu lub stosowania środków antykoncepcyjnych; • wpływ substancji/związków chemicznych (czerniak często występuje uu ludzi z miast wysoko uprzemysłowionych); • przebyte przeszczepy narządów poddawanych immunosupresji; • AIDS. Lokalizacja czerniaka Melanoma malignum (MM) w 90% rozwija się w skórze, ale może również atakować opony mózgu, gałkę oczną lub błony śluzowe Ponadto może powstawać w okolicy znamion: • barwnikowych, głównie nieowłosionych (naevi pigmentosi), a zwłaszcza w okolicy wrodzonego znamienia olbrzymiego (naevus congenitalis giganteus); • złośliwych plam soczewicowatych (lentigo maligna); • znamienia łączącego (junction nevus); • znamienia mieszanego skórno-naskórkowego (compound nevus); • bardzo rzadko może rozwinąć się ze znamienia błękitnego (naevus coeruleus malignus). Oprócz tego czerniak może powstać de novo ze skóry niezmienionej. Duży odsetek czerniaków powstaje na podłożu znamion atypowych i zespołu znamion atypowych. Mazur / Mazur RYC. Czerniak guzkowy. Mazur / Mazur RYC. Czerniak podpaznokciowy. Mazur / Mazur RYC. Czerniak bezbarwnikowy. Amelanoti. Rodzaje czerniaka W zależności od zmian, z jakich powstają oraz sposobu szerzenia się nowotworu, rozróżnia się cztery główne typy czerniaka (postaci kliniczno-histologiczne). 1) LMM (lentigo maligna melanoma) – to czerniak, który wywodzi się ze złośliwej plamy soczewicowatej (ryc. Pierwszym objawem przekształcania się lentigo maligna w lentigo maligna melanoma jest powstanie drobnych, wyczuwalnych guzków oraz pojawienie się niewielkiego nacieczenia. LMM występuje w 5-20% przypadków. Charakteryzuje się względnie łagodnym i przewlekłym przebiegiem oraz słabą dynamiką wzrostu. Ten rodzaj czerniaka najczęściej występuje u osób w starszym wieku, po 70. (szczególnie u kobiet). Lokalizuje się prawie wyłącznie na twarzy, czasem na szyi. Niekiedy może pojawić się w innych okolicach odsłoniętych, np. na grzbietowych powierzchniach dłoni i na goleniach. LMM wydaje się mieć związek z przewlekłą ekspozycją na słońce. 2) SSM (superfi cial spreading melanoma) – ten z kolei jest czerniakiem, który szerzący się powierzchownie (ryc. Najczęstsza postać czerniaka, stanowi 60-70% wszystkich przypadków melanoma malignum. Swój początek bierze ze znamion barwnikowych (w większości atypowych). Powiększenie się znamienia, zmiana jego zabarwienia oraz wystąpienie obwódki zapalnej ze skłonnością do rozpadu sugerują początek rozwoju melanoma na podłożu zmiany barwnikowej. SSM występuje głównie u osób młodych i w średnim wieku (najczęściej u kobiet) Lokalizuje się głównie na kończynach dolnych u kobiet oraz na tułowiu u mężczyzn. W obrazie klinicznym SSM przedstawia się jako lekko uniesiona, miejscami płaska zmiana szerząca się obwodowo. Na powierzchni mogą znajdować się drobne guzki. SSM charakteryzuje się nierównomierną barwą, od czarnego poprzez różne odcienie brązu aż do szaroniebieskiego. W obrębie zmiany mogą występować odbarwienia, świadczące o samoistnej regresji guza, co potwierdza jego immunogenny charakter. Rozwój SSM jest stosunkowo powolny – wielomiesięczny lub kilkuletni. SSM, podobnie jak LMM i ALM, szerzy się początkowo głównie powierzchownie. Dopóki wykazuje tylko poziomą fazę wzrostu, rokowanie jest dobre. 3) NM (nodular melanoma) – to czerniak guzkowy (ryc. Występuje w 10-30% przypadków. Rozwija się na podłożu znamion barwnikowych albo od nowa ze skóry niezmienionej. De novo może powstać aż 20% przypadków NM. Może pojawić się w każdym wieku, szczyt zachorowań przypada na Są to ciemne guzki o średnicy 1-2 cm i większe, szybko powiększające się, mogące ulegać wrzodzeniu lub krwawieniu. Jest to najcięższa postać czerniaka charakteryzująca się szybkim przebiegiem: od kilku miesięcy do 2 lat. NM nie ma poziomej fazy wzrostu, od początku wykazuje wzrost wertykalny, z czego wynika jego najgorsze wśród czerniaków rokowanie (bardzo szybko nacieka głębokie warstwy skóry). Nawet w zmianach bardzo wczesnych – stopień inwazji wg Clarka jest co najmniej trzeci. Często daje przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych. Dwukrotnie częściej postać ta dotyczy mężczyzn. Ogniska umiejscawiają się głównie na: • głowie, • karku, • tułowiu. Zmiany guzkowe są najczęściej czarne, ale mogą być też purpurowe lub czerwonobrązowe. W około 5% przypadków NM może wystąpić jako tzw. melanoma amelanoticum– postać bezbarwnikowa. 4) ALM (melanoma acro-lentiginosum, acrolentiginous melanoma) – to z kolei czerniak umiejscowiony na kończynach, wywodzący się z plam soczewicowatych. Postać akralna, rzadko występuje u rasy białej, stanowiąc tylko 5% przypadków melanoma. Jest to najczęstsza postać pojawiająca się wśród mieszkańców Bliskiego Wschodu i Afroamerykanów (do 90%). Występuje często wśród ludzi starszych, około 70. Przebieg jest szybszy niż LMM i SSM, wynosi od kilku miesięcy do kilku lat (średnio 1-3 lata), wcześniej też może dawać przerzuty. Są to najczęściej zmiany mające średnicę powyżej 3 cm, często o hiperkeratotycznej, wrzodziejącej powierzchni. W rozwoju ALM dużą rolę odgrywa czynnik urazowy. Ten rodzaj czerniaka występuje głównie na podeszwach stóp i na dłoniach. Może zajmować okolice około- i podpaznokciowe stóp i dłoni – jest to szczególny, rzadki podtyp ALM, tzw. czerniak podpaznokciowy – subungual melanoma (ryc. 3/4 przypadków umiejscawia się pod płytką paznokciową palucha lub kciuka. Szczególną uwagę zwraca brązowe lub czarne przebarwienie łożyska paznokcia, głównie w części proksymalnej, następnie przechodzące na obwód i lokalizujące się w okolicy paznokcia. Ulegając rozpadowi, czerniak podpaznokciowy powoduje zniszczenie płytki paznokciowej. Oprócz czterech podstawowych typów czerniaka, wyróżnić można jeszcze inne, rzadziej spotykane: 1) ALMM (acral lentiginous mucosal melanoma) – czerniak błon śluzowych. Najczęściej występuje na błonach śluzowych jamy ustnej, czerwieni wargowej, pod językiem i w przełyku. Może lokalizować się również na zewnętrznych narządach płciowych, odbycie oraz cewce moczowej. Najgorzej rokują zmiany okolic odbytu i sromu – przeżycia pięcioletnie stanowią poniżej 10%. 2) AMM (amelanotic malignant melanoma, melanoma amelanoticum) – to czerniak bezbarwnikowy (ryc. Jedna z najcięższych postaci czerniaka; zmiana nie zawiera barwnika lub bardzo małe jego ilości. Niewytwarzanie barwnika spowodowane jest zróżnicowaniem komórek nowotworowych, a tym samym ich większej złośliwości. Mogą to być pierwotne guzy skórne lub przerzuty. 3) DM (desmoplastic melanoma) – czerniak desmoplastyczny. Rzadka postać, dotyczy głównie osób w wieku 40-60 lat, z przewagą kobiet. Najczęściej lokalizuje się na głowie lub szyi. Objawia się przerostem tkanki łącznej i naciekaniem komórek nowotworowych wzdłuż nerwów. Dlatego też określany bywa jako czerniak neurotropowy (neurotropic melanoma). Obraz kliniczny odpowiada SSM, LMM i ALM, rozpoznanie ustala się na podstawie badania histopatologicznego. 4) Intraepidermal malignant melanoma – czerniak śródnaskórkowy. Stosunkowo niedawno wyodrębniona postać kliniczna. Zmiana ograniczona jest do naskórka. Od lentigo maligna różni się występowaniem u znacznie młodszych osób, lokalizacja nie jest ograniczona do twarzy, a rozwój tego typu czerniaka nie jest związany z posłonecznym uszkodzeniem skóry i elastozą. Klinicznie może przypominać SSM. 5) Czerniak rozwijający się w gałce ocznej - Istnieje znacząca różnica w immunogenności komórek czerniaka skóry i oka. Czerniak oka jest słabo immunogenny. Dotyczy najczęściej błony naczyniowej (naczyniówki, tęczówki i ciała rzęskowego). Czerniak naczyniówki to najczęstszy pierwotny wewnątrzgałkowy guz osób dorosłych, występujący głównie w 6. dekadzie życia. Wyjątkowo rzadko spotykany wśród rasy czarnej. W odróżnieniu od czerniaka skóry rośnie wolno i późno daje przerzuty. Może być barwnikowy bądź bezbarwnikowy (amelanocytowy). Przerzuty mogą wystąpić po wielu latach, nawet po wcześniejszej enukleacji gałki ocznej. Większość guzów charakteryzuje powolny wzrost. Istnieją genetyczne i rodzinne predyspozycje do wystąpienia czerniaka skóry u osób z czerniakiem błony naczyniowej oka. 2% wszystkich nowotworów gałki ocznej stanowi czerniak spojówki, a sporadycznie może dojść do złośliwej transformacji znamienia barwnikowego tarczy nerwu wzrokowego. 6) MAR – melanoma associated retinopathy, czyli retinopatia paraneoplastyczna związana z czerniakiem skóry. Jest to choroba autoimmunologiczna o nagłym początku, objawiająca się ślepotą nocną i koncentrycznym zawężeniem pola widzenia. Kilka miesięcy lub lat po pojawieniu się czerniaka skóry powstają autoprzeciwciała skierowane przeciwko komórkom czerniaka, które reagują krzyżowo z komórkami dwubiegunowymi połączonymi z receptorami pręcikowymi siatkówki. Diagnostyka czerniaka Bardzo ważna we wczesnej diagnostyce czerniaka jest znajomość objawów, które mogą towarzyszyć transformacji nowotworowej melanocytów. W procesie ustalania diagnozy zastosowanie ma reguła ABCDE ustalona przez Amerykańskie Towarzystwo Nowotworowe (American Cancer Society): A. Asymetry – asymetria kształtu, B. Border – nieregularność brzegu zmiany, C. Colour – niejednolity kolor, D. Diameter – średnica powyżej 6 mm, E. Elevation – uniesienie i nierówność powierzchni. Występowanie wszystkich lub części objawów może sugerować rozwój melanoma. Siedmiopunktowy system Glasgow (szkocka grupa do spraw melanoma – Scottish Melanoma Group): ocena następujących objawów: 1) świąd; 2) średnica ponad 1 cm; 3) powiększanie się znamienia; 4) nieregularny brzeg; 5) nierównomierne zabarwienie zmiany; 6) stan zapalny; 7) krwawienie lub strup w obrębie znamienia. Każdemu objawowi przyporządkowany jest 1 punkt. Zmiana oceniona na min. 3 i więcej punktów budzi podejrzenie melanoma. Rozpoznanie potwierdzają: • badanie przedmiotowe (mikroskopia epiluminescencyjna, czyli dermatoskopia, dzięki której możliwe jest uwidocznienie głębokich struktur skóry, niewidocznych okiem nieuzbrojonym. Dzięki temu badaniu lekarz jest w stanie dziesięciokrotnie powiększyć obraz oraz dokonać analizy rozłożenia barwnika w naskórku i na granicy skóry właściwej; • badanie dermatoskopowe może służyć również diagnostyce różnicowej zmian naczyniowych, takich jak naczyniak włośniczkowy (angioma capillare) czy ziarniniak naczyniowy (granuloma teleangiectodes), które swoim obrazem klinicznym budzą podejrzenie melanoma malignum); • badanie histopatologiczne uzupełnione badaniami przy użyciu przeciwciał monoklonalnych: S100 (zawsze dodatnie w komórkach czerniaka, ale nie całkiem swoiste) oraz bardziej swoistych – HMB 45. W diagnostyce istnieje również tzw. Skala Clarka czyli ocena głębokości naciekania skóry: I – zmiany dotyczą wyłącznie naskórka, II – zmiany przechodzą do górnych części warstwy brodawkowej, III – zmiany zajmują całą warstwę brodawkową skóry (stratum papillare), IV – zajęcie warstwy siateczkowej skóry (stratum reticulare), V – penetracja do tkanki podskórnej. Im większy stopień naciekania skóry tym gorsze rokowanie. Czerniak a przerzuty Czerniak może dawać przerzuty miejscowe i odległe. Przerzuty miejscowe to: 1) przerzuty satelitarne – występujące w skórze w bezpośrednim sąsiedztwie guza; 2) przerzuty tranzytowe – umiejscowione śródskórnie lub podskórnie w przebiegu odpływu naczyń chłonnych pomiędzy guzem pierwotnym a miejscowymi węzłami chłonnymi; 3) miejscowe przerzuty do węzłów chłonnych – zlokalizowane odpowiednio do miejsc spływu chłonki. Melanoma malignum daje również przerzuty drogą naczyń limfatycznych do odległych węzłów chłonnych oraz drogą naczyń krwionośnych do płuc, wątroby, mózgu, kości i skóry. Bardzo rzadko MM daje przerzuty do trzustki i tchawicy. Czerniak - leczenie Każda zmiana podejrzana o czerniaka powinna być usunięta w całości, biopsja cząstkowa lub ścinanie płatkowe (shave biopsy) uniemożliwiają patomorfologiczną ocenę grubości guza i głębokości naciekania. Ważnym wskaźnikiem rokowniczym, poza kryteriami Clarka i Breslowa, jest też indeks mitotyczny. Określanie wszystkich parametrów (głębokość nacieku, grubość zmiany, indeks mitotyczny) umożliwia dokładne rokowanie co do przeżycia i ryzyka wystąpienia przerzutów. Jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia melanoma malignum jest warunkiem powodzenia. Poniżej przedstawiono metody stosowane w leczeniu czerniaka. 1. Zabieg chirurgiczny – jedyne skuteczne postępowanie przy czerniaku, pozostaje nadal leczeniem z wyboru. Zmiany usuwa się z odpowiednim marginesem tkanek niezmienionych (zarówno od strony brzegów, jak i od dna). Zagadnieniami spornymi z zakresu chirurgii czerniaka pozostają: profilaktyczne wycięcie niepowiększonych okolicznych węzłów chłonnych oraz szerokość marginesu niezmienionych tkanek. Udowodniono, że profilaktyczne usunięcie węzłów chłonnych nie poprawia rokowania i nie zwiększa w istotny sposób wskaźników przeżywalności. Zaleca się staranną obserwację chorego (co 1-2 miesiące), szczególnie gdy spływ chłonki z terenu guza odbywa się w dwu lub więcej kierunkach. Podanie barwników lub radionuklidów w miejsce guza pierwotnego może czasami ujawnić preferencyjny obszar spływu chłonki. Aby wcześnie wykryć ewentualne przerzuty, można również wykonać diagnostyczną biopsję okolicznych węzłów chłonnych. Przerzuty mogą powstać w ciągu miesiąca do 20 lat. Dopiero w przypadku stwierdzenia przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych wykonuje się zabieg radykalny. Mimo to rokowanie nadal pozostaje niekorzystne. Tylko 67,7% pacjentów po usunięciu przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych przeżywa 3 lata, a 53,5% – 5 lat. Kontrowersje wśród chirurgów budzi też szerokość marginesu zdrowej skóry, który chroniłby przed wystąpieniem wznowy lub przerzutów. Zaleca się: I – 2 mm margines makroskopowo niezmienionej skóry wokół zmiany przy zabiegu diagnostycznym; II – w zabiegach terapeutycznych marginesy zdrowej skóry wynoszą odpowiednio: 1 cm dla zmiany o grubości mniejszej lub równej 2 mm (wg klasyfikacji Breslowa), 2 cm dla zmiany o grubości większej niż 2 mm i mniejszej lub równej 4 mm, co najmniej 2 cm marginesu lub większy dla zmian o grubości większej niż 4 mm. W przypadku czerniaka podpaznokciowego lub okołopaznokciowego powszechnie stosowaną terapią jest amputacja palca. 2. Perfuzja izolowana – metoda leczenia nieoperacyjnych czerniaków na kończynach, stosowana jako leczenie adjuwantowe. Polega na wyłączeniu kończyny z krwiobiegu przy zastosowaniu opaski uciskowej. Następnie wykonuje się perfuzję z użyciem supraletalnej dawki leku cytostatycznego (melfalan, dakarbazyna – DTIC). Podczas perfuzji stosuje się pompę tlenową i monitorowanie szczelności układu dla uniknięcia zatrucia. Perfuzja izolowana przynosi dobre efekty w przypadku licznych nawrotów lub przerzutów w obrębie kończyn, szczególnie przy przerzutach do węzłów chłonnych pachowych i pachwinowych. 3. Radioterapia – w określonych okolicznościach może okazać się skuteczna. Może być stosowana jako metoda lecznicza przy nieoperacyjnych guzach, paliatywna albo uzupełniająca przy podejrzeniu niecałkowitego chirurgicznego usunięcia zmiany. Napromienianie powinno stosować się w dużych frakcjach (500-600 R dwa razy w tygodniu), w odróżnieniu od radioterapii większości nowotworów, dla których aplikuje się dawki mniejsze i częstsze. 4. Chemioterapia – skojarzone leczenie immunosupresyjne dakarbazyną w połączeniu z innymi lekami (bleomycyną, winkrystyną, lomustyną), mające na celu oddziaływanie na rozmaite fazy rozwojowe komórki nowotworowej, stosuje się przy zmianach bardzo rozległych i przy przerzutach. Z powodu braku istotnych różnic w statystyce długoletnich przeżyć agresywna polichemioterapia w wielu ośrodkach zastępowana jest lepiej tolerowaną monochemioterapią dakarbazyną przy leczeniu przerzutów. Temozolamide jest lekiem nowszej generacji, chemicznie podobnym do dakarbazyny i o porównywalnej sile działania. Przewyższa dakarbazynę zdolnością przenikania do ośrodkowego układu nerwowego oraz dobrą wchłanialnością po doustnym podaniu. Rozważa się możliwość skojarzonego leczenia temozolamidem z interferonami i innymi lekami. 5. Leczenie przerzutów – pojedyncze przerzuty w odległym węźle chłonnym lub narządowe (w mózgu, płucach, wątrobie) usuwa się chirurgicznie. Interferon alfa przedłuża okres remisji po resekcji pierwotnego, zaawansowanego czerniaka lub po usunięciu 6. Immunoterapia czerniaka – bada się rolę interferonu oraz wpływ przeciwciał monoklonalnych, skierowanych przeciwko antygenom powierzchniowym komórek czerniaka. IL-2 – nie wywiera bezpośredniego wpływu na komórki czerniaka. Działa poprzez stymulację limfocytów T. IL-2 może również wydłużać przeżycie przy wystąpieniu przerzutów. Metoda Rosenberga – polega na aktywacji za pomocą IL-2 komórek cytotoksycznych – komórek NK i cytotoksycznych limfocytów T. Powstające w ten sposób aktywowane komórki LAK (lymphocyte activated killers) niszczą tkanki nowotworowe. Limfocyty osób chorych są pobudzane in vitro za pomocą IL-2, a następnie wprowadzane do ustroju chorego. 7. TIL (tumour infi ltrating lymphocytes), tzn. komórki nacieku z otoczenia guza hodowane w obecności IL-2, które wykazują 1000-krotnie większą aktywność niż LAK, zwłaszcza po wprowadzeniu do nich genu TNF-alfa. Metoda ta jest jeszcze w fazie eksperymentów. IL-12 – kolejna cytokina, która wraz z innymi cytokinami lub w połączeniu ze swoistą immunostymulacją może okazać się pomocna w terapii czerniaka. 8. Terapia genowa – polega na wprowadzeniu genu MHC klasy I do komórek nowotworowych, co zwiększa immunogenność nowotworu. Prowadzone są badania kliniczne nad szczepionką genetyczną na czerniaka – zawierającą geny kodujące substancje pobudzające układ odpornościowy do walki z komórkami raka skóry (IL-6 i jej rozpuszczalny receptor). Najważniejszą rolę w przypadku czerniaka skóry odgrywa wczesna diagnostyka, umożliwiająca rozpoznanie czerniaka w stadium jego pełnej wyleczalności. Jest to możliwe dzięki prowadzonej na szeroką skalę edukacji społeczeństwa oraz właściwemu kształceniu pracowników służby zdrowia. Ponieważ 90% nieczerniakowych raków skóry i większość czerniaków powstaje w wyniku działania promieniowania ultrafioletowego, bardzo ważne jest unikanie, zwłaszcza przez osoby z I i II fototypem skóry wg Fitzpatricka, nadmiernego nasłoneczniania. Czerniak - zapobieganie • Należy unikać ekspozycji na światło słoneczne, zwłaszcza w dzieciństwie, połączonej z opalaniem i poparzeniem słonecznym. • Wskazane jest noszenie ochronnych ubrań, okularów przeciwsłonecznych, kapeluszy z szerokimi rondami oraz unikanie słońca w czasie jego najsilniejszego działania – pomiędzy godz. a • Zaleca się regularne stosowanie kremów z filtrami przeciwsłonecznymi. Sięgnij np. po krem do opalania SPF 50+ Chicco, który kupisz w Kompleksowym zestawie na komary + krem do opalania SPF 50+. Dzięki temu zestawowi będziesz gotowy nie tylko na działanie słońca, ale i uciążliwe komary. Filtry - są substancjami fizycznymi, które odbijają, i chemicznymi, które absorbują promieniowanie ultrafioletowe, zmniejszając jego ilość docierającą do skóry. Osłabiają w ten sposób szkodliwy wpływ promieniowania UV na komórki skóry. Należy podkreślić, że stosowanie filtrów nie zapobiega całkowicie posłonecznym uszkodzeniom tkanek. Paradoksalnie wręcz liczne badania wskazują, że stosowanie filtrów przeciwsłonecznych jest powiązane z wyższym ryzykiem wystąpienia czerniaka i nieczerniakowych raków skóry. Filtry opóźniają bowiem wystąpienie rumienia i objawów oparzenia skóry, zachęcając do przedłużonej i niekontrolowanej ekspozycji na słońce. Dają więc często złudne poczucie bezpieczeństwa. Pomimo umiejętnego stosowania filtrów, nawet kilkukrotnego w czasie przebywania na słońcu, należy jak najbardziej ograniczać czas ekspozycji na UV. Jest to jedyny skuteczny, jak do tej pory, sposób zapobiegania rozwojowi czerniaka. Rokowania czerniaka Rokowania w czerniaku zależą od: • odmiany klinicznej, • głębokości naciekania skóry, • grubości zmiany. Wraz ze wzrostem grubości zmiany rośnie ryzyko wystąpienia przerzutów w okolicznych węzłach chłonnych (odpowiednio dla: T1 < 1%; T2 10-25%; T3 20-40%; T4 50-65%) oraz ryzyko zgonu (T1 < 1%; T2 5-20%; T3 25-50%; T4 55-70%). 5-letnie przeżycie w stadium T1 jest prawie 100%, w T2 – około 93%, T3 – 67%, a w T4 średnio 37%. Przy przerzutach do narządów wewnętrznych zejście śmiertelne następuje w ciągu kilkunastu miesięcy – kilku lat. Najgorzej rokują zmiany zlokalizowane na tułowiu, lepiej rokują czerniaki u kobiet niż u mężczyzn. Najgorzej rokujące postaci kliniczne to: czerniak guzkowy i bezbarwnikowy. U pacjentów z czerniakiem skóry i czerniakiem oka istnieje większa szansa, że rozwinie się drugi pierwotny nowotwór. Podczas gdy u pacjentów z czerniakiem skóry obserwuje się zwiększone ryzyko wystąpienia przewlekłej białaczki limfocytowej oraz guzów OUN, u pacjentów z czerniakiem oka rośnie ryzyko zachorowania na raka wątroby. PIŚMIENNICTWO: 1. Cattaruzza Th e relationship between melanoma and continuous or intermittent exposure to UV radiation, Arch Dermatol 2000, 136, 773-774. 2. Dooley Recent advances in cutaneous melanoma oncogenesis research, Oncol Res 1991, 6 (1), 1-9. 3. Katsambas A., Nicolaidon E.: Cutaneous malignant melanoma and sun exposure. Recent developments in epidemiology, Arch Dermatol 1996, 132, 444-450. 4. Mallory Bree A., Chern P.: Dermatologia pediatryczna – diagnostyka i leczenie, red. wyd. pol. Kaszuba A, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2007. 5. Th omas L., Braun Atlas dermoskopii, red. wyd. pol. Kaszuba A., Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2008. Źródło: A. Kaszub, Z. Adamski , Dermatologia. Poradnik lekarza praktyka; Wydawnictwo Czelej nowotwór Te niepozorne nowotwory skóry są groźniejsze od czerniaka. Wyglądają niewinnie Nowotwory to grupa chorób, które spędzają sen z powiek, ale jednocześnie popychają pacjentów do regularnej diagnostyki oraz dbania o swoje zdrowie. Sprawdzamy,... Karolina Gomoła Dermatolog ostrzega: czerniak może się rozwinąć nawet w tych nieoczekiwanych miejscach Trwa lato, rozpoczęły się wakacje. Dla wielu z nas oznacza to intensywniejszy kontakt ze słońcem. Niestety, wielu z nas zapomina o korzystaniu z kremów z filtrami... Adrian Dąbek Tak Polacy pracują na czerniaka. Dane są przerażające, bo uparcie powtarzamy dwa błędy Jest jednym z typów nowotworów, którego ryzyko powstania najłatwiej obniżyć, i to samodzielnie oraz bez większego wysiłku. Mimo to większość z nas tego nie robi.... Paulina Wójtowicz Ten kapelusz najlepiej chroni przed czerniakiem. Zmierz, ile cm ma rondo! Możesz pomyśleć, że kapelusz to tylko stylowy dodatek na plażę. Nic podobnego. Okazuje się, że odpowiednie nakrycie głowy jest w stanie skutecznie ochronić nas... Joanna Murawska Pięć częstych nawyków, które mogą skończyć się rakiem skóry, w tym czerniakiem Każdego roku w Polsce diagnozowanych jest ponad 12 tys. przypadków zachorowań na nowotwór skóry. Jedną czwartą stanowi czerniak – jeden z najbardziej... Paulina Wójtowicz Czerniak skóry - wszystko, co musisz wiedzieć o tym nowotworze [INFOGRAFIKA] Czerniak to najczęstszy nowotwór wśród młodych ludzi. Niestety, ze względu na późne rozpoznanie, aż 30 proc. pacjentów przegrywa walkę z czerniakiem. Co trzeba... Rosną szanse dla pacjentów z zaawansowanym czerniakiem Każdego roku w Polsce wykrywanych jest ok. 4 tys. czerniaków. Wcześnie wykryty nowotwór daje niemal 100 proc. szans na wyleczenie, ale co, jeśli choroba jest... Nie daj się czerniakowi – badaj znamiona! Na jaki nowotwór zmarł „król reggae” Bob Marley? Czym jest „czerniakowe abecadło”? Dlaczego należy mieć „oko na skórę”, a wszystkie niepokojące znamiona pokazywać... NTZP 2022: co 3. z nas nie kontroluje znamion u dermatologa. Jak nie przegapić czerniaka? Podpowiadamy Według wyników Narodowego Testu Zdrowia Polaków 2022, 36 proc. respondentów nigdy nie badało u dermatologa znamion na swojej skórze. Dowiedz się jak rozpoznać... Jak rozpoznać czerniaka? Zasada "ABCDE" może uratować ci życie Monika Mikołajska Recommended Posts Share dziś przyszły wyniki mojej suni po amputacji palca. czerniak złośliwy- stadium zaawansowane. suka rasy beagle, 11 lat.:-(:placz: mam pytanie co wiecie o tym nowotworze? jakie mogą być rokowania? czy nowotwór ten daje silne przerzuty / czytałam,że jeśli tak to poprzez ukł. krwionośny/? czy to prawda, że nowotwór ten może sam się wyhamować albo cofnąć?? czy daje on przerzuty na narządy wewnętrzne / w literaturze pisze, że atakuje skórę i śluzówki głównie- a co z resztą np. płuca/. i w końcu jakie jest szansa, że po amputacji nie będzie dalszego rozwoju choroby??/ wiem, że tak na odległość rokowanie nic nie daje, ale czy istnieje tego typu nadzieja przytak paskudnej odmianie raka??/. przepraszam za chaos wypowiedzi ale jestem załamana i nawet nie umiem porządnie skleić zdania:-( Quote Link to comment Share on other sites Author Share nikt nic nie wie...:placz: Quote Link to comment Share on other sites Share Przykro mi ale pierwszy raz słyszę by u psa był czerniak u ludzi to i owszem ale wcześnie stwierdzony i prawidłowo usunięty daje dobre rokowania u większości. Powiedz a piesek jest z rodowodem? Bardzo jestem ciekawa jakich ma przodków w rodowodzie czy czasem z moimi nie jest spokrewniony :shake: możesz napisać priw Powiedz w jakim mieście mieszkasz może jakiegoś specjalistę polecę Quote Link to comment Share on other sites Share [quote name='Adamant']Przykro mi ale pierwszy raz słyszę by u psa był czerniak [/quote] Znam kobietę, która przyjeżdżała na Białobrzeską z psem, który miał czerniaka. Nie wiem co się teraz z psem dzieje bo dawno tam nie byłam. Wiem tylko tyle (z jej opowieści), że to bardzo agresywny i szybko rozprzestrzeniający się nowotwór. Quote Link to comment Share on other sites Share [quote name='Adamant'][B]Przykro mi ale pierwszy raz słyszę by u psa był[/B] [B]czerniak [/B]u ludzi to i owszem ale wcześnie stwierdzony i prawidłowo usunięty daje dobre rokowania u większości. Powiedz a piesek jest z rodowodem? Bardzo jestem ciekawa jakich ma przodków w rodowodzie czy czasem z moimi nie jest spokrewniony :shake: możesz napisać priw Powiedz w jakim mieście mieszkasz może jakiegoś specjalistę polecę[/quote] Zdarza się, że jest [URL] Quote Link to comment Share on other sites Share hej:) wspóczuję,ale wiedz ze czasem psy po amputacji,bez przerzutów żyją sobie nawet parę dobrych miesięcy,przy dobrze prowadzonej chemioterapii mozemy przedłuzyć życie naszego pupila,jeśli masz dostęp do placówki onkologicznej to polecam:) Quote Link to comment Share on other sites Share hej:) współczuję,ale wiedz ze czasem psy po amputacji,bez przerzutów żyją sobie nawet parę dobrych miesięcy,przy dobrze prowadzonej chemioterapii możemy przedłużyć życie naszego pupila,jeśli masz dostęp do placówki onkologicznej to polecam:) Quote Link to comment Share on other sites Author Share dziękuję Wam bardzo za odzew. czerniak podobno występuje u psów właśnie w postaci owrzodzeń na kończynach i w pysku- chociaż powiem szczerze, że szukałam w lieteraturze i mało jest na ten temat... pies jest z rodowodem, z hodowli z Łodzi : Od Larysza. Jej ojcem był Błyskawica. nie pamiętam dokładnie rodziców-musiałbym odgrzebać rodowód - bo dawno psa nie wystawiałam i trochę zaniedbałam te sprawy formalne:oops: Tarę kupowaliśmy jak beagle było jeszcze baaardzo mało i nie było jakiś strasznych krzyżowań, które mogłyby dać genetyczne dziedziczenie nowotworu / tak przynajmniej myślałam/...:shake: Quote Link to comment Share on other sites Author Share aha jestem z Poznania ale jeśli bardzo dobry specjalista byłby z innego miasta odległość nie gra roli Quote Link to comment Share on other sites Author Share szwy zdjęte - ale opatrunek jeszcze jest. w sobotę kontrola a pod koniec sierpnia pakiet badań.. Quote Link to comment Share on other sites Join the conversation You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account. Słowo „rak” budzi strach w sercu każdego właściciela psa, ale nie wszystkie narośla są rakowe. Najczęstsze narośla psów to tłuszczaki, które są komórkami tłuszczowymi. U psów często występują również torbiele łojowe, które mogą przekształcić się w raka. Jeśli weterynarz zdiagnozował u Twojego psa raka skóry lub jeśli obawiasz się, że Twój pies może mieć nowotworowy guz lub guzek skóry, jest zrozumiałe, że czujesz się zmartwiony i przestraszony. Twój weterynarz jest najlepszym źródłem informacji, które pomogą Ci odpowiedzieć na wszelkie pytania dotyczące zdrowia i problemów skórnych Twojego psa. Oto jednak kilka informacji, które musisz wiedzieć o skórze raka u psów, aby pomóc Ci zrozumieć możliwy stan Twojego psa. Czy psy mogą zachorować na raka skóry? Psy mogą zachorować na raka skóry, tak jak my. W rzeczywistości guzy skóry to najczęściej diagnozowany typ guza u psów. Wynika to częściowo z faktu, że guzy skóry są łatwiejsze do zauważenia, gdy występuje nagość oko niż inne typy nowotworów, a częściowo dlatego, że skóra jest narażona na więcej czynników środowiskowych, które mogą powodować nowotwory, takich jak chemikalia, wirusy i promieniowanie słoneczne, niż wewnętrzne struktury Twojego psa. Na szczęście oznacza to również, że Ty i Twój lekarz weterynarii macie większe szanse na złapanie raka u psa, zanim rozwinie się on poza dostępne opcje leczenia. Przyczyny raka skóry u psów Rak skóry może mieć różne przyczyny. Podobnie jak w przypadku ludzi, genetyka odgrywa dużą rolę, w której psy są bardziej narażone na raka skóry. W rzeczywistości uważa się, że genetyka jest głównym czynnikiem ryzyka zachorowania na raka skóry u psa. Czynniki, które mogą prowadzić do raka skóry u psa, obejmują nadmierną ekspozycję na słońce, substancje chemiczne w środowisku, zaburzenia hormonalne i niektóre rodzaje wirusów. Rodzaje raka skóry u psów Istnieje kilka różnych rodzajów raka skóry u psów, podobnie jak kilka różnych warstw skóry. Każda warstwa i składnik skóry mogą rozwijać różne guzy, z których niektóre mogą okazać się rakowe. Niektóre z bardziej powszechnych typów raka skóry u psów to: Czerniak złośliwy Guzy z komórek tucznych Rak płaskonabłonkowy Guzy z komórek histiocytarnych Włókniakomięsak Czerniak złośliwy Czerniak może być złośliwy lub łagodny. Guzy te są często ciemne lub mogą nie mieć pigmentu. Chociaż łagodne czerniaki są częstsze, czerniaki złośliwe są poważnym problemem, ponieważ szybko rosną i wiążą się z wysokim ryzykiem przerzutów (rozprzestrzeniania się na inne narządy). Czerniaki złośliwe najczęściej występują na wargach, ustach i paznokciach. Zdaniem niektórych badaczy okolice głowy, szyi i moszny są również umiarkowanie predysponowane do raka skóry. Niektóre rasy, na przykład sznaucery miniaturowe i standardowe oraz teriery szkockie, są bardziej zagrożone, a samce wydają się chorować bardziej niż samice. Złośliwe czerniaki wyglądają jak wypukłe grudki, często owrzodzone i mogą również wyglądać jak szare lub różowe grudki w ustach. Z drugiej strony, czerniaki złośliwe łożyska paznokcia objawiają się obrzękiem palca stopy i prawdopodobnie nawet utratą samego paznokcia oraz zniszczeniem znajdującej się pod nim kości. Guzy łożyska paznokcia i wkładki często rozwijają wtórną infekcję, co prowadzi do błędnej diagnozy. Te typy nowotworów zwykle dają przerzuty do innych części ciała, zmniejszając szanse na dobry wynik. Guzy komórek tucznych Guzy komórek tucznych są najczęstszymi typami nowotworów skóry . Komórki tuczne uwalniają histaminę, która jest substancją chemiczną, która powoduje niektóre objawy reakcji alergicznych u psów, takie jak podrażnienie i swędzenie. Guzy komórek tucznych są rakiem tych komórek i mogą rosnąć w dowolnym miejscu na skórze psa, a także w narządach wewnętrznych. Najczęstszymi lokalizacjami guzów komórek tucznych są kończyny, podbrzusze i klatka piersiowa. Około ¬º guzów komórek tucznych znajduje się na kończynach psów. Bokserki, mopsy, rasy rhodesian ridgeback, boston terriery i starsze psy rasy mieszanej wydają się szczególnie podatne na guzy z komórek tucznych, które najczęściej dotykają psy w wieku 8 lat -do-10 lat. Ten rak może być trudny do pokonania, a Twój pies może mieć objawy związane z toksynami uwalnianymi ze złośliwych komórek tucznych, takie jak wrzody żołądka, wynikające z uwalniania histaminy. Rak płaskonabłonkowy Rak płaskonabłonkowy skóry jest najczęściej rozpoznawanym rakiem skóry i dotyka głównie starszych psów, zwłaszcza ogarów, bassetów i pudli standardowych. Guzy te zwykle pojawiają się na głowie, podudziach, plecach i brzuchu i wyglądają jak wypukłe łaty lub grudki, które są twarde w dotyku. Ekspozycja na słońce może być przyczyną raka płaskonabłonkowego , ale według National Canine Cancer Foundation: „U psów teoria ekspozycji na słońce jest mniej się, że może istnieć jakiś związek z wirusem brodawczaka ”. Te guzy zwykle pojawiają się na brzuchu psa, który jest obszarem najmniej chronionym przed słońcem przez włosy. Histiocytarne Guzy komórkowe Komórki histiocytarne to rodzaj komórek skóry. Kiedy te komórki namnażają się w guzy, klasyfikuje się je jako guzy z komórek histiocytarnych. Te typy nowotworów są stosunkowo powszechne i zazwyczaj wpływają na psy w wieku poniżej 3 ¬Ω, zwłaszcza szkockie teriery, buldogi, chartów, boksery, bostońskie teriery i chińskie shar-pei. Istnieją trzy typy nowotworów komórek histiocytarnych: histiocytomy, które są najbardziej wspólny; układowa histiocytoza, która dotyka głównie berneńskie psy pasterskie; i złośliwą histiocytozę, która również atakuje głównie berneńskie psy pasterskie i po raz pierwszy pojawia się w narządach wewnętrznych. Włókniakomięsak Włókniakomięsak i guzy wrzecionowokomórkowe powstają w tkankach łącznych skóry i poniżej Skóra. Guzy te mogą mieć zróżnicowany wygląd i chociaż zwykle rosną powoli, po usunięciu chirurgicznym mają tendencję do nawrotów. Na szczęście ten typ guza rzadko daje przerzuty. Włókniakomięsak zwykle atakuje psy w średnim lub starszym wieku, ze średnią wieku 10 lat. Czasami agresywny typ włókniakomięsaka może wpływać na młode psy. Twój weterynarz wyśle próbkę guza do patologa w celu ustalenia, czy guz jest guzem niskiego lub wysokiego stopnia, klasyfikacja ta odnosi się do tempa podziału komórek. Pomoże im to podać Twojemu psu dokładną prognozę i określić najlepszy sposób leczenia. Ten typ guza często występuje na kończynach. Oprócz atakowania pobliskich struktur, co czasami utrudnia ich funkcję, guzy mogą również krwawić, owrzodzić i ulegać zakażeniu. Objawy raka skóry u psów Objawy raka skóry są różne w zależności od raka, ale ogólnie rzecz biorąc, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby wcześnie złapać raka skóry, jest obserwowanie wszelkich dziwnych guzków lub guzków na ciele psa, zwłaszcza gdy się starzeje. Nie wszystkie guzy skóry są nowotworowe, a niektóre, podobnie jak zmiany skórne, są zwykle łagodnymi torbielami łojowymi lub tłuszczakami. Jeśli jednak odkryjesz niezwykły guzek lub obszar przebarwień, zachowaj ostrożność i skontaktuj się z weterynarzem. Niepokój budzą również zmiany wielkości, kształtu, koloru lub owrzodzenia wszelkich narośli lub guzków. Diagnozowanie raka skóry u psów Raka skóry psa rozpoznaje się na podstawie badania komórek guza lub zmiany skórnej. Twój weterynarz może wykonać procedurę zwaną aspiracją cienkoigłową, która pobiera małą próbkę komórek lub biopsję, która usuwa niewielką część tkanki guza lub zmiany chorobowej przez nacięcie chirurgiczne. Próbki te są zwykle wysyłane do patologii w celu oceny w celu uzyskania dokładnej diagnozy. Opcje leczenia raka skóry Diagnoza raka u twojego psa jest przerażająca. Wiele rodzajów raka skóry można leczyć, jeśli zostanie wcześnie wykryty, ale zrozumiałe jest, że czujesz się zmartwiony. Prognozy i opcje leczenia Twojego psa będą zależeć od kilku czynników, w tym rodzaju guza, lokalizacji guz i stadium raka. Niektóre guzy skóry można z doskonałym skutkiem usunąć chirurgicznie. Inne mogą wymagać dodatkowych kroków, takich jak radioterapia lub chemioterapia. Niektóre rodzaje raka, na przykład czerniaki złośliwe, są oporne na radioterapię, podczas gdy inne, takie jak guzy komórek tucznych, są bardziej wrażliwe. Twój weterynarz może skierować Cię do lekarza weterynarii onkologa, jeśli masz diagnozę raka. Weterynarze onkolodzy przeszli zaawansowane szkolenie w zakresie leczenia raka. Zapobieganie rakowi skóry u psów Niektórym chorobom można zapobiec, a innym nie. Podobnie jak u ludzi, wiele nowotworów jest wynikiem predyspozycji genetycznych. W innych przypadkach rak jest wynikiem różnych czynników łączących się w pechową konfigurację, ale jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko swojego psa. Czynnikiem ryzyka, na który masz największy wpływ, jest ekspozycja na światło słoneczne. Jeśli masz psa o jasnej karnacji i krótkich włosach, ograniczenie narażenia psa na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, zwłaszcza w godzinach szczytu dziennego, może pomóc zmniejszyć ryzyko raka skóry. Najważniejsze, że Aby pomóc swojemu psu uniknąć raka skóry, warto jednak zapoznać się ze wszystkimi guzkami, guzkami i wysypkami, na przykład podczas codziennej pielęgnacji, i skonsultować się z weterynarzem, jeśli zauważysz coś podejrzanego. Czerniak a pieprzyk (znamię) - jak odróżnić czerniaka od pieprzyka? Rozróżnienie czy zmiana barwnikowa jest zwykłym pieprzykiem czy czerniakiem skóry może czasami okazać się trudna. W razie wątpliwości i niepokojącego wyglądu zmiany, warto skonsultować się z dermatologiem i usunąć zmiany niebezpieczne. Pieprzyk nie jest czerniakiem, jednak czerniak może mieć postać pieprzyka. Bardzo ważne, by dermatolog odróżnił łagodną zmianę barwnikową od pieprzyka. Czasami niektóre pieprzyki określa się jako niebezpieczne, ponieważ czerniak może rozwinąć się na tle zmian barwnikowych. Dlatego też niepokojące zmiany skórne zaleca się czasami usunąć profilaktycznie. Natomiast należy pamiętać, że czerniak może powstać na nowo, na niezmienionej skórze. Czerniak a pieprzyk – jak odróżnić czerniaka od pieprzyka? Czerniak jest złośliwym nowotworem, który wywodzi się z komórek melanocytowych (barwnikowych). Najczęściej czerniak rozwija się w skórze, jednak może pojawić się także w obrębie gałki ocznej i błon śluzowych. Aby odróżnić czerniaka od pieprzyka, należy ocenić zmianę pod względem następujących cech klinicznych: asymetria – zmiany podejrzane, najczęściej mają asymetryczne wymiary. Pieprzyk ma raczej symetryczny kształt; brzegi – zmiany o charakterze złośliwym mają bardzo nieregularne brzegi; kolor – pieprzyk ma zazwyczaj kolor jednolity. W przypadku zmian o charakterze czerniaka zdarza się, że kolor jest niejednolity, ma przejaśnienia czy zaciemnienia na powierzchni zmiany. Mimo iż nazwa mogłaby sugerować czarną barwę czerniaka, nie jest to reguła; średnica i dynamika zmian w przypadku zmian złośliwych jest bardzo postępująca. Pieprzyk może zwiększyć swoje wymiary, jednak dzieje się to w przeciągu kilku lat. Natomiast czerniak rośnie gwałtownie; uwypuklenie powierzchni – powierzchnia zmiany złośliwej jest nierówna, obserwuje się nieregularne uwypuklenia powierzchni. Główną metodą pozwalającą na diagnozowanie czerniaka jest dermatoskopia, polegająca na obserwacji zmiany pod specjalnym powiększeniem. Objawy czerniaka a pieprzyka? Pieprzyk jest zmianą pojedynczą lub mnogą, która poza tym, że jest widoczna na skórze, nie daje żadnych objawów. Natomiast transformacja złośliwa może (choć wcale nie musi) dać objawy w postaci zaczerwienienia, świądu, owrzodzenia zmiany czy też tendencji do krwawienia. We wczesnej fazie ograniczonej do zmiany na skórze, czerniak nie boli. Ból to objaw towarzyszący bardziej zaawansowanym stanom chorobowym i obecności przerzutów. Objawem, który powinien zawsze zaniepokoić to nagła zmiana charakteru dotychczasowego znamienia, jego szybkie powiększanie się i zaburzenie symetrii. Czasami zdarza się, że zwykły pieprzyk jest umiejscowiony w takim miejscu, w którym ulega stałym uszkodzeniom, np. poprzez pocieranie kołnierzyka czy biustonosza. Jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ może wystymulować w potencjalnie niegroźnej zmianie, transformację w zmianę złośliwą. Czasami przez przewlekłe uszkodzenia mogą pojawić się strupki na pieprzyku czy inne zmiany, które wzbudzają poważny niepokój. Takie pieprzyki najczęściej są usuwane. Podejrzane pieprzyki – jakie pieprzyki należy usunąć? Każdy człowiek ma na ciele mniej lub więcej zmian barwnikowych. Byłoby trudne, a czasem wręcz niemożliwe usunąć je wszystkie. Dlatego też w przypadku mnogich, niepokojących zmian warto skonsultować się z lekarzem, który zdecyduje o tym, jakie zmiany byłoby warto usunąć. Niektóre pieprzyki usuwane są w celach estetycznych. Często wtedy stosowane są nowoczesne techniki jak laserowe usuwanie znamion. Warto jednak pamiętać, że w takich przypadkach nie ma możliwości przeprowadzenia diagnostyki, która pozwoli na wykluczenie zmian złośliwych w obrębie znamienia. Jedyną metodą usuwania niebezpiecznych, tudzież niepokojących zmian barwnikowych, jest chirurgiczne opracowanie znamienia, kiedy to możliwe jest wykonanie badania histopatologicznego i wykluczenie zmian patologicznych w obrębie pieprzyka. Dowiedz się więcej: Złote zasady ochrony przed czerniakiem

czerniak u psa zdjęcia